Soy de Hong Kong, China

Sinds enige tijd ben ik als part time docent aangesteld aan de Hong Kong Baptist University.

Ik geef  taal en cultuur van Latijns Amerika en Spanje en ben betrokken bij het departement voor Internationale Studies en het Academisch Programma Europese Studies.

De aanstelling op zich was al een avontuur apart, want, nadat ik, eigenlijk tot mijn eigen verbazing  (ik had echt gedacht dat ze liever een ‘native speaker' zouden willen hebben) te horen kreeg dat de keus op mij gevallen was, volgde nog een koortsachtig  traject van bellen en mailen met de Universiteit van Leiden. Het is namelijk al heel lang geleden dat ik daar mijn doctoraal gehaald heb. Dat was in 1984, láng voor de tijd van bachelors en masters en zelfs láng voor de tijd van de digitalisering. Mijn doctoraal stamt nog uit de langvervlogen tijden van handgeschreven bullen,  en wel in het Latijn. Dat gaf de nodige problemen hier. Niemand die begreep wat er stond.  Nadat men geprobeerd met google translate van Latijn naar Cantonees te vertalen, bleek er zoiets raars uit te komen dat alle alarmbellen begonnen te rinkelen en alle lichten op rood sprongen. Want was dat diploma van mij nu wel vergelijkbaar met een huidige master?

Zoals gezegd,  bellen en mailen met Leiden en het resultaat is tweeledig: de afdeling personeelszaken van de Hong Kong Baptist University heeft een diep respect voor de snelheid en efficiëntie waarmee men in Nederland oud-studenten van dienst en ter wille is. Binnen de kortste keren werdende papieren die, namens de hoogste gelederen van de Universiteit Leiden en de vakgroep Talen en Culturen van Latijns-Amerika, stellen dat mijn diploma een master gelijkwaardig is en dat ik een eerstegraads lesbevoegdheid heb, naar Hong Kong gemaild. En het tweede resultaat is dientengevolge dat ik mijn aanstelling heb en begonnen ben les te geven.

Het is enorm leuk om deel uit te maken van de gemeenschap die zo'n Universiteit is. Ik leer het dagelijkse Hong Kong-se leven nu echt van binnenuit kennen.  Ik deel een kantoor  met mijn Japanse collega's. Ik heb inmiddels hartelijke banden met hen opgebouwd evenals met het secretariaat, de mensen bij het copieer apparaat en de meneer die iedere ochtend mijn leslokaal in orde maakt, dwz alle apparatuur checkt. Zoals hier te verwachten is dat het nieuwste van het nieuwste aan geluidsinstallaties, ultrasonische projectie schermen en bewegende panelen. Steeds weer  een pittige uitdaging om de door mij gewenste ultrasonische projectie op het door mij gewenste moment op het door mij gewenste paneel te krijgen…. !!

De bijna twintig studenten die ik dagelijks lesgeef zijn toppertjes, merendeels afkomstig uit Hong Kong, maar ook uit  mainland China, Japan en Korea. Ze spreken (gelukkig!) redelijk Engels en ze studeren hoofdvakken zoals financieel management,  techniek, muziek, literatuur en bedrijfskunde. Het zijn hardwerkende, ambitieuze jonge mensen die leven vanuit het overmoedige , maar niet onterechte,  besef, dat de wereld op hen wacht. Daarbij zijn ze zich zeer bewust waar ze vandaan komen.. Het trotse antwoord op mijn vraag: ? De dónde eres? (Waar kom je vandaan)  was zonder aarzelen:  “Soy de Hong Kong, China”,  “Ik kom uit Hong Kong, China”.

En daarmee werd meteen een stevig statement gemaakt. Want lang niet iedereen hier in Hong Kong vindt dat Hong Kong een deel van China is. Een groot deel van de 7 miljoen Hong Kong-ers wil een ándere invulling geven aan het adagium: “twee systemen, één land” dan Beijing doet. Sinds 1997, nadat Hong Kong niet langer tot de Britse Commonwealth hoorde, spreekt men, net als in het geval van Macau,  van een SAR,  een Special Administrative Region. Er is een overgangsperiode van vijftig jaar afgesproken. In 2047 zal Hong Kong deel van China zijn. De vraag is alleen: op wat voor manier? Als iedere andere grote Chinese stad of toch meer authonomie??

2047 lijkt nog heel ver weg, maar onlangs werd er vanuit Beijing een witboek hierover gepresenteerd (niet geheel toevallig daags nadat, ook in Hong Kong, herdacht werd dat de gebeurtenissen van Tiananmenplein op 4 juni precies 25 jaar geleden plaatsvonden). Uit dat witboek  blijkt glashelder hoe Beijing aankijkt tegen de invulling van dat vage adagium: twee systemen, een land: Hong Kong krijgt al haar macht, privileges en rechten van de centrale regering uit Beijing. En die regering, daar is Beijing  glashelder over,  kan wat het geeft ook weer afnemen.

Vooralsnog is Hong Kong vooral een stadsstaat, met een eigen munt, eigen grenzen en paspoort, eigen wettelijke systemen, fiscale - en budgettaire onafhankelijkheid en een eigen vertegenwoordiging in verschillende internationale organisaties. Heel veel mensen in Hong Kong willen dat zo houden, maar vinden dat de bestuurders er hier  niet genoeg voor opkomen. Zij zijn, in hun ogen, niet meer dan stropoppen van Beijing die de eigenheid van Hong Kong verkwanselen. Er volgden na het witboek dan ook meteen felle protesten waarbij honderden probeerden het parlementsgebouw binnen te dringen en de politie hard optrad..

One country, two systems, de manier waarop Hong Kong naar Beijing kijkt, doet mij soms wel denken aan de manier waarop vanuit Den Haag naar Brussel gekeken wordt.. Wie bepaalt wat we zelf regelen en waar komt Brussel om de hoek kijken? Hoe behouden we  zeggenschap en komen onze politici wel voldoende voor onze eigen, lokale belangen op?

Het grote verschil is naar mijn mening dat de kracht van de  Europese samenwerking gelegen is in  gedeelde waarden, de EU is een waardengemeenschap en dat kan ik van China nu niet direct zeggen.

Ondertussen ben ik wel benieuwd hoe lang het nog zal duren voordat studenten Spaans in Nederland op de vraag; “? De dónde eres?” trots antwoorden “!Soy  de Holanda,  Europa!”

print this article   |   share this article on:

More articles from Kathleen Ferrier

’Ze is nooit moe’ Dubbelinterview FD (24 June 2021) Artikel van Astrid Theunissen in het FD op 24 november 2020: Gesprek met Kathleen Ferrier en haar zoon Ezra Ferrier de BoerContentspecialist Ezra Ferrier de Boer (29) is de jongste zoon van mensenrechtenvoorvechter Kathleen Ferrier (63), voormalig CD...  |  read blog »

China ruimt haar achtertuin op, terwijl de wereld in de ban is van Covid-19 (19 April 2020) China ruimt haar achtertuin op, terwijl de wereld in de ban is van de Covid-19.   Zaterdag 18 April was een gitzwarte dag voor Hongkong. 14 vooraanstaande pro-democratie leiders werden gearresteerd  12 mannen en 2 vrouwen. Onder hen journ...  |  read blog »

Preek van de Leek (27 March 2020) Geschreven in een ander tijdperk. Maar nogal wat mensen vragen mij nu de tekst op te sturen, omdat ze hem nogeens willen lezen. Hierbij dan de Preek van de Leek, zoals gehouden in Doesburg, 2 februari 2020.      Zusters en Broeder...  |  read blog »

Kathleen Ferrier nieuwe voorzitter UNESCO-Commissie (20 August 2019) Kathleen Ferrier nieuwe voorzitter UNESCO-Commissie Nieuwsbericht | 20-08-2019 | 16:00 Den Haag, 15 augustus 2019 – Op voordracht van de minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap is Kathleen Ferrier (1957) voor een periode van vier jaar...  |  read blog »

Hongkong vergt gezamenlijke China Strategie (14 August 2019) Hongkong vergt gezamenlijke China-strategie democatische wereld     De grimmige situatie in Hongkong vraagt om een gezamenlijke China-strategie van de democratische wereld; eerst op korte, maar ook op langere termijn. Dit raakt ook de NA...  |  read blog »