iERG

Omdat velen mij vragen wat de iERG nu precies is en wat ik daar doe, maak ik even een uitstap vanuit Hong Kong naar deze onafhankelijke, VN gerelateerde, commissie.

Zoals vorige week, toen ik een uitstap vanuit Hong Kong maakte naar New York om tijdens de eerste week van de 68^e Algemene Vergadering van de VN  (AVVN) het tweede rapport van iERG aan de secretaris-generaal (SG) van de VN te overhandigen en het te bespreken in verschillende bijeenkomsten en op allerlei plekken.

De iERG is officieel de independent Expert Review Group on Information and Accountability for  Women's and Children's Health.  De iERG is in 2011 opgericht, in uitvoering van één van de tien aanbevelingen van de Commission on Information and Accountability, die voorgezeten werd door president Kikwete van Tanzania en minister-president Harper van Canada. Die commissie werd opgericht nadat in 2010 in het rapport Every Woman Every Child (EWEC) geconstateerd was,  dat de voortuitgang op Millennium Doelen (MDG's) 4 (het tegengaan van kindersterfte) en 5 (het verbeteren van –reproductieve- gezondheid van vrouwen) stagneerde. Tegelijk met EWEC werd er een strategie gepubliceerd om de stagnerende voortgang op deze MDG's vlot te trekken. De iERG heeft het mandaat jaarlijks te rapporteren aan de SG over de vorderingen en stagnatie op gebied van de gezondheid van vrouwen en kinderen, om aanbevelingen te doen en om nieuwe ontwikkelingen te signaleren. Ons mandaat loopt tot 2015.

In 2012, toen een van de leden van iERG moest worden vervangen, heeft de Nederlandse regering mij voorgedragen aan de selectiecommissie.. Die oordeelde positief en zo werd ik in oktober 2012 lid van deze groep. We zijn onafhankelijk, krijgen dus geen salaris, wel een vergoeding voor reis en verblijf als dat aan de orde is, het is vrijwilligerswerk. De groep bestaat uit acht leden, voorzitter is Joy Phumaphi,  voormalig minister van volksgezondheid in Botswana, vice-voorzitter is Richard Horton, hoofdredacteur van The Lancet. Mijn collega's zijn afkomstig uit alle delen van de wereld. Het zijn professoren, dokters en activisten. We hebben een klein secretariaat, twee fte, ingehuisd bij de WHO (World Health Organization) in Genève.

We werken meest via internet, mail, skype en maandelijks hebben we een telefonische vergadering. Afgelopen week in New York hadden we een “face to face” vergadering, die dan ook meteen een hele dag duurt.

Onze grootste kracht is dat we onafhankelijk zijn: we kunnen de vinger leggen op alles wat er niet deugt, of dat nu is op niveau van de verschillende landen, hun regeringen, maatschappelijk middenveld, of op regionaal niveau, -bij  de regionale bijeenkomsten van de WHO is een van ons afgevaardigd- of op niveau van de VN. Juist door die onafhankelijkheid zijn de verwachtingen rondom ons werk hoog gespannen. Het eerste rapport gaf al blijk van die onafhankelijkheid door een bijzonder kritische opstelling. Die wordt voortgezet in het zojuist verschenen tweede rapport: Strengthening Equity and Dignity through Health.

De algemene conclusie van dit rapport is dat de internationale gemeenschap vrouwen lelijk in de steek heeft gelaten. Het ontbreek pijnlijk aan interesse om –reproductieve gezondheidzorg  daadwerkelijk te verbeteren. We werken vanuit het  principe dat gezondheidszorg dient uit te gaan van de  gelijkwaardigheid en waardigheid van ieder mens, we benaderen dat als een basis- mensenrecht, waarbij de mens in haar of zijn gehele levensloop centraal staat. Daarbij gaat het om een duurzame benadering.  Daarom stellen we dat het niet alleen moet gaan om het afvinken van allerlei lijstjes (daar zijn ze bij de VN erg goed in) maar dat het moet gaan om kwaliteit. Dus bijvoorbeeld niet alleen afvinken of  in land x of y meer vroedvrouwen zijn opgeleid, maar ook wat ze geleerd hebben, of de kwaliteit van de opleiding goed was.  En zeker ook: waar zijn ze terecht gekomen na hun opleiding? Ook in de verafgelegen gebieden? Speciale aandacht ook voor jongeren in ons tweede rapport. Wereldwijd zijn er 1.2 miljard jongeren, waarvan maar liefst 90% woont in landen met een laag of midden inkomen. Over hun gezondheid, en zeker over zwangerschap van jongeren,  zijn er weinig gegevens. In dit kader wijzen we ook op het belang kind-huwelijken tegen te gaan. In 158 landen is er wetgeving die huwelijken van mensen onder 18 jaar verbiedt, maar die wetgeving wordt lang niet altijd nageleefd. Daarom is de rol van parlementariërs ook zo belangrijk. Ik onderhoud vanuit iERG nauwe banden met de IPU,  de Interparlementaire Unie, en met verschillende regionale verbanden van parlementariërs. We zien ook positieve ontwikkelingen, bijvoorbeeld in Malawi, waar de president, Mrs Banda, het doel gesteld heeft 1 miljoen levens te redden door het verbeteren van moeder- en kindzorg.

Ik raak steeds gemotiveerder voor mijn werk binnen de iERG. Het is veel werk, ik ben er heel wat uur mee bezig, maar beschouw het als een voorrecht dit te mogen doen. Ik leer veel van mijn collega's, mensen met veel kennis en ervaring. En ik zie de enorme noodzaak nu eens werkelijk voortgang te boeken. Nog steeds sterven er jaarlijks tienduizenden vrouwen en kinderen aan behandelbare ziektes. Ik maak door de iERG van dichtbij mee wat een pijn en verdriet dat geeft, hoe het gezinnen en samenlevingen ontwricht. We hebben de middelen, we hebben de kennis om het doen, waar het aan ontbreekt is politieke wil.

Afgelopen week in New York werd ons rapport besproken tijdens allerlei bijeenkomsten door een breed scala van mensen variërend van prinsessen, presidenten en  minister- presidenten,  via mensen als Bill en Melinda Gates tot moedige artsen en gedreven vroedvrouwen die in de middle of nowhere hun werk onder de meeste moeilijke en vaak mensonwaardige omstandigheden blijven doen. Ik heb daarbij gemerkt, dat we als  iERG aanzien en invloed hebben en daardoor echt verschil kunnen maken.

Daar werken we hard aan en daar gaan we in slagen.

print this article   |   share this article on:

More articles from Kathleen Ferrier

’Ze is nooit moe’ Dubbelinterview FD (24 June 2021) Artikel van Astrid Theunissen in het FD op 24 november 2020: Gesprek met Kathleen Ferrier en haar zoon Ezra Ferrier de BoerContentspecialist Ezra Ferrier de Boer (29) is de jongste zoon van mensenrechtenvoorvechter Kathleen Ferrier (63), voormalig CD...  |  read blog »

China ruimt haar achtertuin op, terwijl de wereld in de ban is van Covid-19 (19 April 2020) China ruimt haar achtertuin op, terwijl de wereld in de ban is van de Covid-19.   Zaterdag 18 April was een gitzwarte dag voor Hongkong. 14 vooraanstaande pro-democratie leiders werden gearresteerd  12 mannen en 2 vrouwen. Onder hen journ...  |  read blog »

Preek van de Leek (27 March 2020) Geschreven in een ander tijdperk. Maar nogal wat mensen vragen mij nu de tekst op te sturen, omdat ze hem nogeens willen lezen. Hierbij dan de Preek van de Leek, zoals gehouden in Doesburg, 2 februari 2020.      Zusters en Broeder...  |  read blog »

Kathleen Ferrier nieuwe voorzitter UNESCO-Commissie (20 August 2019) Kathleen Ferrier nieuwe voorzitter UNESCO-Commissie Nieuwsbericht | 20-08-2019 | 16:00 Den Haag, 15 augustus 2019 – Op voordracht van de minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap is Kathleen Ferrier (1957) voor een periode van vier jaar...  |  read blog »

Hongkong vergt gezamenlijke China Strategie (14 August 2019) Hongkong vergt gezamenlijke China-strategie democatische wereld     De grimmige situatie in Hongkong vraagt om een gezamenlijke China-strategie van de democratische wereld; eerst op korte, maar ook op langere termijn. Dit raakt ook de NA...  |  read blog »