En dan is toch ineens de dag van vertrek daar.

We hebben het al vaak meegemaakt: verhuizen! Nog afgezien van de vele verhuizingen tussen Suriname en Nederland, hebben Tjeerd en ik samen de ervaring van verhuizen van Nederland naar Chili, van Chili naar Brazilië en van Brazilië weer naar Nederland. We waren even vergeten hoe dat voelt zo'n dag, de moeite van het afscheid nemen en achterlaten, die knoop in je buik, de ellende dat je lang niet alle mensen nog hebt kunnen spreken die je had willen spreken…de chaos in huis, de onzekerheid, de spanning en toch …diep in je hart weten: het is goed dat we gaan, het voelt goed.

We gaan niet onvoorbereid.

We hebben veel gelezen over China: Jan van der Putten, Garrie van Pinxteren, Fokke Obbema, Koonchung Chan en vele anderen. We hebben gesprekken gevoerd, met de Chinese gemeenschap in Nederland, met China-deskundigen, met mensen en organisaties die in Hongkong actief zijn op gebied van kerkelijk werk, religie, bedrijfsleven, duurzaamheid en migratie. Ik heb contact gelegd met de Konrad Adenauer Stiftung van de CDU, zij zijn zeer actief in China. We hebben conferenties en seminars bezocht en we hebben zelfs een veiligheidstraining gevolgd, inclusief een behoorlijk realistische overval en kidnapping. Hong Kong is weliswaar één van de veiligste steden ter wereld is, maar goed, het hoort erbij! En we hebben in een intensieve cursus gepoogd een solide basis te leggen voor het leren van de taal. Hoogchinees, want officieel heet het geen Mandarijn meer, is wat grammatica betreft niet eens zo ingewikkeld. Wat het zo moeilijk maakt zijn al die tonen en vooral de denkwereld die erachter ligt. Het is wat dat betreft echt een vreemde taal, de taal die 1.3 miljard mensen spreken in een onvoorstelbaar groot land, dat zichzelf ziet als het land ‘in het midden'.

De kennismaking met de taal heeft ons nog nieuwsgieriger gemaakt naar de nieuwe wereld waar we vandaag naar op weg gaan. We voelen ons bevoorrecht dat we, na tien jaar Latijns Amerika en negentien jaar Nederland, nu de kans krijgen ons vier jaar te verdiepen in het Oosten, in het leven daar.

Deze reis begint vandaag. We houden contact.

print this article   |   share this article on:

More articles from Kathleen Ferrier

’Ze is nooit moe’ Dubbelinterview FD (24 June 2021) Artikel van Astrid Theunissen in het FD op 24 november 2020: Gesprek met Kathleen Ferrier en haar zoon Ezra Ferrier de BoerContentspecialist Ezra Ferrier de Boer (29) is de jongste zoon van mensenrechtenvoorvechter Kathleen Ferrier (63), voormalig CD...  |  read blog »

China ruimt haar achtertuin op, terwijl de wereld in de ban is van Covid-19 (19 April 2020) China ruimt haar achtertuin op, terwijl de wereld in de ban is van de Covid-19.   Zaterdag 18 April was een gitzwarte dag voor Hongkong. 14 vooraanstaande pro-democratie leiders werden gearresteerd  12 mannen en 2 vrouwen. Onder hen journ...  |  read blog »

Preek van de Leek (27 March 2020) Geschreven in een ander tijdperk. Maar nogal wat mensen vragen mij nu de tekst op te sturen, omdat ze hem nogeens willen lezen. Hierbij dan de Preek van de Leek, zoals gehouden in Doesburg, 2 februari 2020.      Zusters en Broeder...  |  read blog »

Kathleen Ferrier nieuwe voorzitter UNESCO-Commissie (20 August 2019) Kathleen Ferrier nieuwe voorzitter UNESCO-Commissie Nieuwsbericht | 20-08-2019 | 16:00 Den Haag, 15 augustus 2019 – Op voordracht van de minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap is Kathleen Ferrier (1957) voor een periode van vier jaar...  |  read blog »

Hongkong vergt gezamenlijke China Strategie (14 August 2019) Hongkong vergt gezamenlijke China-strategie democatische wereld     De grimmige situatie in Hongkong vraagt om een gezamenlijke China-strategie van de democratische wereld; eerst op korte, maar ook op langere termijn. Dit raakt ook de NA...  |  read blog »