Artikel van Astrid Theunissen in het FD op 24 november 2020:
Gesprek met Kathleen Ferrier en haar zoon Ezra Ferrier de Boer

Contentspecialist Ezra Ferrier de Boer (29) is de jongste zoon van mensenrechtenvoorvechter Kathleen Ferrier (63), voormalig CDA-Kamerlid. Ze schreef het essay ‘Hoe wij hier ook samen kwamen', over de verbindende kracht van verhalen.

‘Ze is nooit moe'

Familiehistorie
Kathleen werd in 1957 geboren in Suriname en groeide op met haar oudere zus Joan. Haar moeder was lerares wiskunde en Duits, haar vader, Johan Ferrier, was leraar talen, geschiedenis en aardrijkskunde. Hij promoveerde in 1950 in Nederland tot doctor in de letteren en wijsbegeerte. Johan Ferrier was een van de oprichters van de Nationale Partij Suriname (NPS). Van 1955 tot 1958 was hij minister van binnenlandse zaken en premier van Suriname. In 1968 werd hij gouverneur en in 1975, toen het land onafhankelijk werd, was Ferrier de eerste president van Suriname. Kathleen kwam in 1973 naar Nederland, waar ze Spaans studeerde in Leiden. Ze is deskundige inzake ontwikkelingssamenwerking, mensenrechten en diversiteit. Sinds 2019 is ze voorzitter van de Nationale Unesco Commissie. Met Tjeerd de Boer, professor in de theologie en predikant, kreeg ze twee zoons, Isaac (31) en Ezra (29). Kathleen heeft meerdere halfzussen en -broers, onder wie de Surinaamse schrijvers Cynthia McLeod en Leo Ferrier.
‘Mijn Surinaamse moeder was lerares Portugees en Spaans, en mijn Friese vader ging als professor in de theologie lesgeven in Chili. Daarvoor moest hij Spaans leren en zo kwam hij bij Kathleen terecht. Zij zag een charmante man met stoere laarzen en lang haar, en wist meteen: dit is 'm. Ze zijn samen naar Zuid-Amerika vertrokken, waar ze tien jaar hebben gewoond. Mijn oudere broer, Isaac, is in Chili geboren, ik in Brazilië, waar ze ook drie jaar hebben gewoond. Ons gezin bestaat dus uit een mix van nationaliteiten, en kijk je naar de voorouders van mijn moeder, dan zie je helemaal een mengelmoes van identiteiten.'

‘Mijn moeder is altijd bezig met zaken als diversiteit, gelijkheid en rechtvaardigheid. Onlangs publiceerde ze een essay waarin ze mensen aanmoedigt elkaar verhalen te vertellen. Als je de ander vraagt “Wie is je moeder, wie is je vader?” krijg je meer begrip voor die persoon, is haar overtuiging.'

‘Ik zeg vaak tegen haar dat ze even vrij moet nemen, maar ze is nooit moe, zegt ze. Daarin lijken we niet op elkaar'
‘Verhalen speelden in mijn jeugd een grote rol. Mijn moeder vertelde ons voor het slapengaan altijd verhalen, net als onze opa, haar vader, en haar zus, tante Joan, wanneer zij op ons pasten. Vaak waren het tori's, verhalen over Anansi de spin, een wezentje dat iedereen te slim af was. Met andere woorden: je kunt ver komen als je zelfstandig nadenkt. Mijn moeder kan ook goed verhalen verzinnen. Mijn broer en ik mochten dan een karakter bedenken en zij verzon daar dan een verhaaltje bij.'

‘Ze is als moeder liefdevol, betrokken en geïnteresseerd. Ze wil altijd precies weten hoe het met ons gaat, soms op het irritante af. Als ik bijvoorbeeld vertel dat het niet leuk was op het werk, kan ze eindeloos doorvragen, terwijl ik alleen maar even kwijt moest dat ik een minder fijne werkdag had.'

‘Mijn moeder is zelf constant aan het werk. Zeker haar tien jaren (2002-2012, red.) als Tweede Kamerlid waren intens. Ook doordat je als politicus op veel kritiek kunt rekenen. Toen de PVV in 2010 wilde meeregeren met het CDA en de VVD was mijn moeder daartegen, net als Ad Koppejan. Zij waren de twee dissidenten in hun fractie, de meeste CDA'ers waren voor. Er werden in die periode veel negatieve dingen over haar gezegd en geschreven, maar mijn moeder trok zich niets aan van die kritiek en bleef haar eigen koers varen. Dat bewonder ik aan haar.'

‘Mijn vader is haar klankbord. Hij is wijs, kan goed relativeren en zorgt voor rust. Voorheen sparde mijn moeder ook altijd met haar zus. Joan was als directeur van E-Quality (kenniscentrum voor emancipatie, gezin en diversiteit, red.) met dezelfde thema's bezig en ze was mijn moeders beste vriendin. Ze overleed in 2014, dat was een enorme klap voor mijn moeder.'

In São Paulo, Brazilië, 1992. Ezra is hier net één jaar.
‘Ondanks haar drukke agenda staat mijn moeder altijd voor iedereen klaar. Ze heeft in haar opvoeding meegekregen dat je dienstbaar moet zijn aan anderen. Mijn opa en oma waren leraren, en opa werd later de eerste president van Suriname. Hij heeft als vader des vaderlands veel betekend voor de Surinamers. Voor mijn broer en mij was hij een lieve opa, die veel op ons paste en ook kookte en onze kleren streek. Hij was de rust zelve en mijn moeders grote voorbeeld. In 2010 is hij overleden.'

‘Familie is belangrijk voor mijn moeder. Als gezin hebben we bijna dagelijks contact en we bezoeken elkaar veel, ook in het buitenland. Mijn ouders werkten tot 2018 vijf jaar in Hongkong en ik heb ze zeven keer opgezocht. In juli zouden we mijn reizende broer en zijn vriendin treffen in Nieuw-Zeeland, maar door de coronacrisis ging dat niet door.'

‘Toen ik meeging naar de Troonrede, vroeg Rutger Castricum: “Heb je je drugsdealer bij je?” Mijn moeder moest lachen'
‘Mijn moeder betrekt ons overal bij. Ze vraagt onze mening over een tekst en over haar kleding, en nodigt ons uit voor haar lezingen. Als Kamerlid heeft ze me op Prinsjesdag ook eens meegenomen naar de Troonrede in de Ridderzaal. Ha! Ik was 18, had opgeschoren haar, een oorbel in en van die Air Max-schoenen. Vroeg Rutger Castricum van PowNed aan haar: “Heb je je drugsdealer bij je?” Mijn moeder moest lachen en liet zich niet ontregelen. “Nee”, zei ze. “Dit is mijn jongste zoon, die International Business & Languages studeert.”'

‘De belangrijkste les die ze me heeft meegegeven, is dat je er in het leven het beste van moet maken, ongeacht de situatie waarin je verkeert. We hebben eveneens meegekregen dat het mooi is om iets te kunnen bijdragen aan de maatschappij. Als je in de gelegenheid bent om te helpen, doe dat dan.'

‘We delen de liefde voor taal. Het Mandarijn verbindt ons. Ik heb het kort gestudeerd en zij heeft het in Hongkong leren spreken. Maar we zijn vooral weg van het Portugees van Brazilië. We luisteren daarom graag naar Braziliaanse muziek en houden van Braziliaanse films zoals Bacurau – die hebben we laatst samen in de bioscoop gezien. Ze maakt overigens zelden tijd vrij voor ontspanning. Ze wandelt wel, in het bos of van haar huis in Leusden naar het mijne in Amersfoort, 40 minuten lopen verderop, en dat vindt ze heerlijk. Ze geniet ook van een bezoekje aan een pluktuin bijvoorbeeld, waar ze dan lekkere groente gaat oogsten voor een vegetarische maaltijd, maar mijn moeder heeft niet echt een uitknop. Ze pakt echt veel te weinig rust, vind ik. Ik zeg vaak tegen haar dat ze even vrij moet nemen, maar ze is nooit moe, zegt ze, en voor een weekendje weg neemt ze zelden de tijd. Daarin lijken we niet op elkaar. Ik vind het heerlijk om series te volgen, een goede film te kijken of even een weekendje weg te gaan.'

Kathleen over Ezra‘Ezra heeft aangeboren leiderschapskwaliteiten. Toen hij in groep 1 zat zei de juffrouw al dat als er groepjes gevormd werden, alle kinderen bij hem in het groepje wilden: “Met Ezra erbij is er harmonie en is het gezellig.” Hij was altijd populair, heeft een geweldig gevoel voor humor en hij kan fantastisch koken. Onze zoons hebben van jongs af aan zorgtaken gekregen.' ‘Toen ik in de Tweede Kamer zat, leidden ze met hun vader en grootvader een prettig mannenhuishouden. Mijn vader streek, Tjeerd kookte en niemand stelde lastige vragen. Als ik reces had en op alles begon door te vragen was het antwoord steevast: “Relax, K. Moet je trouwens niet weer eens naar Den Haag?”' ‘Ezra is uitgegroeid tot iemand met een scherp gevoel voor rechtvaardigheid, en er is niets mooier voor een ouder dan te zien dat je kinderen kennis ontwikkelen die je zelf niet hebt. Ezra heeft mij tig keer uitgelegd wat een contentspecialist doet, maar het fijne snap ik er nog steeds niet van.'

Lees het volledige artikel bij het Financieel Dagblad.

print this article   |   share this article on:

More articles from Kathleen Ferrier

China ruimt haar achtertuin op, terwijl de wereld in de ban is van Covid-19 (19 April 2020) China ruimt haar achtertuin op, terwijl de wereld in de ban is van de Covid-19.   Zaterdag 18 April was een gitzwarte dag voor Hongkong. 14 vooraanstaande pro-democratie leiders werden gearresteerd  12 mannen en 2 vrouwen. Onder hen journ...  |  read blog »

Preek van de Leek (27 March 2020) Geschreven in een ander tijdperk. Maar nogal wat mensen vragen mij nu de tekst op te sturen, omdat ze hem nogeens willen lezen. Hierbij dan de Preek van de Leek, zoals gehouden in Doesburg, 2 februari 2020.      Zusters en Broeder...  |  read blog »

Kathleen Ferrier nieuwe voorzitter UNESCO-Commissie (20 August 2019) Kathleen Ferrier nieuwe voorzitter UNESCO-Commissie Nieuwsbericht | 20-08-2019 | 16:00 Den Haag, 15 augustus 2019 – Op voordracht van de minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap is Kathleen Ferrier (1957) voor een periode van vier jaar...  |  read blog »

Hongkong vergt gezamenlijke China Strategie (14 August 2019) Hongkong vergt gezamenlijke China-strategie democatische wereld     De grimmige situatie in Hongkong vraagt om een gezamenlijke China-strategie van de democratische wereld; eerst op korte, maar ook op langere termijn. Dit raakt ook de NA...  |  read blog »

In Suriname is het altijd halfdrie. (08 January 2019) In Suriname is het altijd halfdrie De klok op de toren van het ministerie van Financiën in Paramaribo wijst al jaar en dag halfdrie. Hij staat stil - en dat op een voorname plek in de stad: het centraal gelegen Onafhankelijkheidplein, waara...  |  read blog »